Համաշխարհային գյուղատնտեսությանը տարեկան անհրաժեշտ է ավելի քան 80 մլրդ դոլարի ներդրումներ. ՖԱՕ
23.11.2012,
14:11
Համաշխարհային գյուղատնտեսությունում ներդրումները տարեկան պետք է կազմեն ավելի քան 80 մլրդ դոլար՝ Երկրի բնակչությանը կերակրելու համար, որը, ՖԱՕ-ի կանխատեսումներով, 2050 թվականին կկազմի 9 մլրդ:
ԵՐԵՎԱՆ, 23 նոյեմբերի. /ԱՌԿԱ/. Համաշխարհային գյուղատնտեսությունում ներդրումները տարեկան պետք է կազմեն ավելի քան 80 մլրդ դոլար՝ Երկրի բնակչությանը կերակրելու համար, որը, ՖԱՕ-ի կանխատեսումներով, 2050 թվականին կկազմի 9 մլրդ:
Ինչպես նշվում է ՖԱՕ-ի «Արտերկրյա ներդրումների միտումները և ազդեցությունը գյուղատնտեսության վրա» զեկույցում առավել հաջողակ են համարվում ներդրումային այն նախագծերը, որոնք իրենց մեջ ներառում են ներդրողների ուժեղ կողմերը՝ կապիտալ, կառավարչական հմտություններ, շուկայական փորձաքննություն և տեխնոլոգիա, այնպես էլ տեղացի մենատնտեսների ուժեղ կողմերը՝աշխատանք, հող, տեղական պայմանների իմացություն:
Հողի խոշոր ներդրումների դեպքում տեղական բնակչության համար առավելությունն աշխատատեղերի ստեղծման մեջ է: Զեկույցի համաձայն, գյուղատնտեսությունում արտերկրյա ներդրումները նկատելի աճել են վերջին տասնամյակում:
Սակայն արտասահմանյան նախագծերի մեծ մասն ուղղված է արտահանողական շուկաներին և կենսավառելանյութի արտադրմանը և կարող են վտանգ ներկայացնել պարենային անվտանգության համար, հատկապես եթե դրանք եկել են փոխարինելու տեղական շուկաների համար նախատեսված պարենամթերքի արտադրությանը: -0-
Ինչպես նշվում է ՖԱՕ-ի «Արտերկրյա ներդրումների միտումները և ազդեցությունը գյուղատնտեսության վրա» զեկույցում առավել հաջողակ են համարվում ներդրումային այն նախագծերը, որոնք իրենց մեջ ներառում են ներդրողների ուժեղ կողմերը՝ կապիտալ, կառավարչական հմտություններ, շուկայական փորձաքննություն և տեխնոլոգիա, այնպես էլ տեղացի մենատնտեսների ուժեղ կողմերը՝աշխատանք, հող, տեղական պայմանների իմացություն:
Հողի խոշոր ներդրումների դեպքում տեղական բնակչության համար առավելությունն աշխատատեղերի ստեղծման մեջ է: Զեկույցի համաձայն, գյուղատնտեսությունում արտերկրյա ներդրումները նկատելի աճել են վերջին տասնամյակում:
Սակայն արտասահմանյան նախագծերի մեծ մասն ուղղված է արտահանողական շուկաներին և կենսավառելանյութի արտադրմանը և կարող են վտանգ ներկայացնել պարենային անվտանգության համար, հատկապես եթե դրանք եկել են փոխարինելու տեղական շուկաների համար նախատեսված պարենամթերքի արտադրությանը: -0-